Wychowanie z zasadami - 3 czerwca

(2 Tm 1, 1-3. 6-12) Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, posłany dla głoszenia życia obiecanego w Chrystusie Jezusie, do Tymoteusza, swego umiłowanego dziecka. Łaska, miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana! Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy nieustannie cię wspominam w moich modlitwach w nocy i we dnie. Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie od nałożenia moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości oraz trzeźwego myślenia. Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie, Jego więźnia, lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą! On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski, która nam dana została w Chrystusie Jezusie przed wiecznymi czasami. Ukazana zaś została ona teraz przez pojawienie się naszego Zbawiciela, Chrystusa Jezusa, który zniweczył śmierć, a na życie i nieśmiertelność rzucił światło przez Ewangelię. Jej głosicielem, apostołem i nauczycielem ja zostałem ustanowiony. Z tej właśnie przyczyny znoszę i to obecne cierpienie, ale za ujmę sobie tego nie poczytuję, bo wiem, komu zawierzyłem, i jestem pewny, że mocen On jest ustrzec mój depozyt aż do owego dnia.

Św. Paweł tuż przed swoją męczeńską śmiercią pisze Drugi List do Tymoteusza, którego nazywa „swoim umiłowanym dzieckiem”.

Warto wiedzieć jakie przesłanie zawarł Apostoł  w swoim duchowym testamencie do młodego biskupa. Co napisał odchodzący mąż Boży do młodego mężczyzny.

Jak ważna jest cnota męstwa w dzisiejszych czasach, aby chrześcijanie byli wierni przykazaniom Bożym i nie poszli za duchem tego świata.

Jest to przesłanie dedykowane szczególnie do ojców, mężów, ale jestem świadomy jak dużo jest obecnie matek, które samotnie wychowują swoje dzieci. Może i one znajdą w tym przesłaniu coś dla siebie.

Stąd dzisiejsze przesłanie na temat ducha męstwa.

2. Ojciec dzielący się swoim życiem.

„Dziękuję Bogu, któremu służę jak moi przodkowie z czystym sumieniem, gdy zachowuję nieprzerwaną pamięć o tobie w moich modlitwach” (1,3).

W pierwszych słowach swego listu powołuje się na własne świadectwo.

Tak mało wiemy o własnych ojcach: kim byli, co robili, a jeszcze mniej co przeżywali.

Otwórzcie się ojcowie, podzielcie się swoim życiem, aby wasze dzieci mogły później przekazać tę budującą historię waszego życia dalej.

3. Ojciec wyrażający swoje uczucie.

„W nocy i we dnie pragnę cię zobaczyć - pomny na twoje łzy - by napełniła mnie radość”(1,4-5).

Stary Paweł nie wstydzi się wyrażać swoich uczuć względem swego „przybranego w Chrystusie” syna.

Jest to niesamowicie budujące, kiedy ojciec z dumą mówi o swoim synu(córce) przy nim i daje mu do zrozumienia, jak ważny jest w jego życiu.

Ale też wyraża swoim dorosłym dzieciom, co go boli, albo co przynosi mu wstyd w ich złym postępowaniu. Napomina z miłością swoje pociechy.

4. Ojciec wyprowadza z lęku i uczy miłości i trzeźwego myślenia.

"Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez nałożenie moich rąk. Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia”(1,6-7).

To ojciec jest tą osobą, która „odciąga” dziecko od opiekuńczej matki i wprowadza w życie zewnętrzne.

Ojciec ma wiedzę i uczy mądrości swoje dzieci. Wyprowadzając je z ramion matki, wprowadza w życie dorosłe. Zapewnia ich, że nie mają żyć w lęku! Bowiem lęk, nigdy nie jest dobrym doradcą.

Wskazuje też na moc wiary i miłości oraz na życie we wstrzemięźliwości.

5. Ojciec dodaje odwagi i wskrzesza ducha męstwa.

„ Nie wstydź się zatem świadectwa Pana naszego ani mnie”(1,8).

Wskrzesić ducha męstwa w dziecku może uczynić matka pod nieobecność męża - o czym dowiadujemy się z Księgi Machabejska (7,1 nn) - ale dobrze kiedy czyni to ojciec.

To ojciec ma być pierwszym wzorem męskości i odwagi dla swojego syna, a dla córki wzorem szlachetności i troski.

Oto słowa Mojżesza przekazującego władzę Jozuemu: „ Bądź mężny i mocny, nie lękaj się, nie bój się ich, gdyż Pan Bóg twój, idzie z tobą, nie opuści cię i nie porzuci” ( Pwt. 31,6).

6. Ojciec uczy dziecko, jak sobie radzić w trudach i przeciwnościach.

„Lecz weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii według mocy Boga!”

Ojciec wskazując dziecku drogę do szczęścia, nie boi się mówić jemu o trudach i przeciwnościach oraz o uczciwości.

Wyrobienie w sobie cnoty męstwa jest wynikiem wielu lat pracy nad swoim charakterem, dlatego ojciec musi wykazać się cierpliwością, kształtując męski charakter swojego syna.

Poucza też syna, że duma męska i  egoizm to dwie wielkie przeszkody, które stają na drodze każdego mężczyzny do wyrobienia w sobie odpowiedzialności i postawy służby.

7. Ojciec uczy zdrowych zasad.

„ Zdrowe zasady, któreś posłyszał ode mnie, miej za wzorzec w wierze i miłości w Chrystusie Jezusie!”(1,13).

Św. Paweł odwołuje się do zasad wiary, czystości, odpowiedzialności, wierności i uczciwości.

Wpoić je w życie swoich dzieci, to dla ojców chyba jedno z najtrudniejszych zadań, a zarazem najważniejszych.

Mówiąc dzisiaj o ludziach z zasadami, myślimy o wysokich normach etycznych w ich zachowaniu.

Niestety, dzisiaj rodzice często zwracają uwagę tylko na stronę intelektualną swoich dzieci, a strona moralna leży odłogiem.

Gubią się później młodzi ludzie na studiach oraz wówczas, kiedy rozpoczynają swoje samodzielne życie.

Zdrowe zasady i umiłowanie przykazań Bożych są dzisiaj zawsze w cenie.

8. Ojciec przekazuje wiarę.

„Dobrego depozytu strzeż z pomocą Ducha Świętego, który w nas mieszka”.

A kto dzisiaj wpaja młodym ludziom jak ważna jest wiara!?

Kto z rodziców zachęca swoje dorosłe dzieci do uczestnictwa we wspólnotach akademickich, czy innym żywym uczestnictwie w życiu Kościoła?

Kto mówi swojej córce, aby szukała swojego męża wśród ludzi wierzących i to samo synowi, aby szukał wierzącej żony, która po katolicku będzie wychowywała wraz z nim ich dzieci?

Jak potrzeba w tej kwestii żywej wiary ojców i ich autorytetu. W Ewangelii św. Jana jest napisane, że kiedy ojciec się nawraca to wraz z nim cała rodzina przyjmuje wiarę (J 4,53).

9. Trudne czasy w wychowaniu dzieci.

„ Głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz. Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale według własnych pożądań - ponieważ ich uszy świerzbią - będą sobie mnożyli nauczycieli. Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku zmyślonym opowiadaniom. Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie!”(4,1-5).

Drodzy rodzice. Omadlajcie więc codziennie Wasze dzieci na różańcu (tajemnice bolesne) i zawierzajcie je Niepokalanemu Sercu Maryi, to skuteczna broń na te czasy.

Ojcowie rozpalcie na nowo charyzmat ojcostwa.

Modlitwa: Przyjdź Duchu Święty i rozpal w ojcu i w matce, charyzmat mocy, miłości i trzeźwego myślenia do wychowania własnych dzieci. Naucz rodziców cierpliwości we wprowadzeniu córki i syna w dorosłe życie. I spraw, aby nie wstydzili się rozmawiać z nimi o wierze. Amen!

Inne artykuły autora

Spotkanie ze Zmartwychwstałym

Kerygmat apostolski

Od Emaus do Jerozolimy