(Mk 4, 26-34) Jezus mówił do tłumów: "Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza sierp, bo pora już na żniwo". Mówił jeszcze: "Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu". W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli ją zrozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
Mamy dzisiaj do czynienia z wyjątkowym tekstem słowa Bożego.
Przypowieść „o zasiewie” występuje tylko w Ewangelii wg. św. Marka.
Jest to przypowieść, która może nas bardzo pocieszyć.
1. Nasienie wrzucić w ziemię.
Czytamy w dzisiejszym urywku Ewangelii:
"Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię”.
Wystarczy codziennie lub jak najczęściej, w swoją duszę „wsiewać” słowo Boże, aby dojrzeć do królestwa Bożego.
Słowo „Wsiewać” wg. św. Łukasza oznacza: „ wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym zatrzymać je”(Łk 8,15b).
Św. Jan w Apokalipsie napisze: „ Błogosławiony, który odczytuje, i którzy słuchają słów Proroctwa, a strzegą tego, co w nim napisane… .”.(Ap 1,3).
Czyli, aby dobrze „wsiać” słowo Boże w swoje serce i myślenie, trzeba się trzymać zasady trzech „Z”: zrozumieć, zapamiętać ( omodlić) i zastosować”.
2. Skuteczne działanie słowa Bożego.
I co się dzieje dalej?
Mówi Pan Jezus: „Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak”.
Ty sam nie wiesz, jak to się dzieje w tobie, że pod wpływem czytania słowa Bożego zaczyna zmieniać się: twój styl życia, podejścia do ludzi, rozwiązywanie problemów, które doświadczasz.
Co więcej: zauważasz u siebie: więcej spokoju, miłości i otwartości.
Bo słowo Boże tak jak ziarno zasiane w ziemię, powoli „obumiera”: z tobą, bez ciebie i pomimo ciebie i zaczyna wydawać plon w postaci wielu ziaren!
Co oznaczają te słowa: Z TOBĄ, BEZ CIEBIE I POMIMO CIEBIE?
Otóż Słowo Boże ma moc działania pomimo naszych własnych słabości, upadków i grzechów.
Pamiętamy te słowa o skuteczności działania słowa Bożego:
„Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.”(Hbr 4,12).
Nieraz wiele lat pracujemy nad wadami naszego charakteru i często się zniechęcamy, ponieważ nie widzimy wyraźnych efektów.
Słowo Boże natomiast ma moc przeniknięcia, aż do najintymniejszych sfer naszego intelektu, serca i duszy, nie tylko po to, aby pokazać nam prawdę o nas samych, ale wskazać nam drogę właściwego postępowania.
Istotą słowa Bożego i jego obumierania w każdym z nas jest doprowadzenie nas do Prawdy na ile w danym momencie jesteśmy gotowi do jej przyjęcia.
Powie o tym Pan Jezus do Alicji Lenczewskiej:
„Nie trzeba słuchać ludzi, gdy możesz słuchać Boga.
Nikt nie zna całej Prawdy i nie ma bezwzględnej racji – tylko Bóg w swoim słowie, który objawia nam tylko taką cząstkę tej Prawdy, jaka danej osobie w danym czasie jest potrzebna – o ile ona tego pragnie i oczekuje.
Objawia w taki sposób, jaki ona może przyjąć.
Dlatego ta sama Prawda w różnym czasie, różnym osobom może być objawiona inaczej.
Nie jest jednak ważna forma objawienia, lecz istota.
Celem każdego objawienia Prawdy przez słowo Boże jest nawrócenie i coraz głębsze przylgnięcie do Boga osoby, która to objawienie otrzymała, dla osób którym ma przekazać lub za którymi ma się wstawić”. (Słowo pouczenia 324).
3. Wiele ziaren.
„Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie.”
„Wiele ziaren”, to nowe osoby, które słuchając ciebie i patrząc na twoje nawrócenie zaczynają zmieniać własne życie.
Przed chwilą właśnie słyszałem świadectwo, jak pod wpływem głębokiego życia duchowego kapłana, zmieniła się postawa pewnego mężczyzny, który najpierw odrzucił alkohol, wyspowiadał się z całego życia i rozpoczął głębszy kontakt ze słowem Bożym. Jego żona przez pierwsze miesiące nie mogła uwierzyć, że jej mąż, aż tak się zmienił. Później sama poprosiła o wspólne rozważanie słowa Bożego z mężem.
Abyśmy w to uwierzyli, Pan Jezus daje nam zaraz inną przypowieść „o ziarnku gorczycy”.
„ (…) gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi.”
W tym urywku Ewangelii, Pan odwołuje się do naszej małości i nie wiary w siebie, przekonując nas, że nie z nas wyjdzie owa przeogromna moc, ale z Ducha Świętego, cyt.:
„Lecz wsiane, wyrasta i staje się większe od innych jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu".
I ty możesz masz takie mniemanie o sobie. Znając swoje słabości i grzechy mówisz sobie: „co ja mogę zrobić dla ewangelizacji i przyprowadzania ludzi do owczarni Pana?
Pozwól więc „wsiać” Duchowi Świętemu w siebie słowo Boże , a zobaczysz jak w odpowiednim czasie, który Pan wyznaczy będziesz wydawał owoce.
Przekonuje nas o tym Psalmista Pański:
„Szczęśliwy mąż,
który nie idzie za radą występnych,
nie wchodzi na drogę grzeszników
i nie siada w kole szyderców,
lecz ma upodobanie w Prawie Pana,
nad Jego Prawem rozmyśla dniem i nocą.
Jest on jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą,
które wydaje owoc w swoim czasie,
a liście jego nie więdną:
co uczyni, pomyślnie wypada.”(Ps 1 1-3).
Czytaj, więc słowo Boże, rozważaj je i odnoś do własnego życia.
Zachęcaj innych, czyli dziel się nim, w domu, wśród osób ci bliskich, w pracy, a zobaczysz jak Ono z tobą, bez ciebie i pomimo ciebie (twoich słabości) będzie zmieniało ciebie, ludzi i świat ciebie otaczający. Amen!
