Nowe życie w Chrystusie

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian (Rz 6, 3-11) Bracia: My wszyscy, którzy otrzymaliśmy chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć. Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my postępowali w nowym życiu – jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca. Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie. To wiedzcie, że dla zniszczenia ciała grzesznego dawny nasz człowiek został z Nim współukrzyżowany po to, byśmy już dłużej nie byli w niewoli grzechu. Kto bowiem umarł, został wyzwolony z grzechu. Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus, powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy. Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga. Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie.

Dzisiaj w czasie Liturgii Wigilii Paschalnej odnawiamy Chrzest święty oraz zobowiązania z nim związane.

W darze Chrztu świętego zostaliśmy zanurzeni w śmierci Jezusa Chrystusa, abyśmy wkroczyli z Nim w "Nowe życie".

Co to znaczy "Nowe życie" dla chrześcijanina?

Gdzie możemy o tym przeczytać w Piśmie świętym?

Wiele jest miejsc w Nowym Testamencie, a szczególnie u św. Pawła, gdzie nasz Apostoł głęboko nakreślił sylwetkę "Nowego człowieka".

Szczególnie polecam dwa takie miejsca:

- List do Efezjan od 4,17 do końca, włącznie z walką duchową 6,10 nn.;

- List do Kolosan cały 3 rozdział.

Omówię dzisiaj „Nowe życie” wg. św. Pawła z Listu do Kolosan.

 

NOWE ŻYCIE W CHRYSTUSIE.

I. Poszukiwanie Chrystus, zasadą nowego życia.

” Jeśliście więc razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale”. (Kol 3,1-4).

Zauważmy, że św. Paweł mówiąc o „Nowym życiu w Chrystusie”, nie rozpoczyna od wskazań dotyczących życia moralnego chrześcijanina.

Natomiast akcentuje coś o wiele ważniejszego, to jest szukanie i odnajdywanie naszego życia ukrytego z Chrystusem w Bogu.

W momencie Chrztu świętego dokonuje się głęboka przemiana naszego wnętrza. Moje dotychczasowe JA - Ego, zostaje wypełnione Trójcą Świętą.

 

Powie o tej przemianie św. Paweł w Liście do Galatów:

„Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. ."(Ga 2,20).

"Teraz już nie ja żyję, lecz od  momentu chrztu świętego, w moim Ja żyje Chrystus.

To zjednoczenie z Chrystusem na głębinach naszego wnętrza, diametralnie zmienia naszą istotę człowieczeństwa, to znaczy: całą naszą strukturę wewnętrzną oraz zewnętrzną: bycia, życia, celu i postaw.

Jeżeli tak jest, to najważniejszą relacją naszego życia powinna być relacja z osobami: Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego.

Często tego doświadczamy w momencie naszego nawrócenia w wieku dorosłym.

Wówczas odchodzimy od tradycyjnej wiary, która dla przeciętnego chrześcijanina kojarzy się: z nie grzeszeniem, zachowaniem praktyk i przeżywaniem świąt.

Relacja z osobą Jezusa Chrystusa wymaga poznania Go przez codzienne czytanie słowa Bożego.

Przez szukanie w słowie Bożym odpowiedzi na nasze problemy i trudności.

Przez uczynienie Jezusa swoim Mistrzem od życia w prawdzie, gdzie wchodzę na drogę bycia uczniem Chrystusa.

 

II. Konieczność umartwienia celem naśladowania Chrystusa.

Praca nad sobą, czyli asceza w dążeniu do świętości jest konieczna.

Św. Paweł widzi ją w dwóch wymiarach, tak:

- pracy nad swoimi wadami,

- pracy nad swoimi cnotami.

Zajmiemy się najpierw tą negatywną stroną naszej osobowości.

"Zadajcie więc śmierć temu, co jest przyziemne w <waszych> członkach: rozpuście, nieczystości, lubieżności, złej żądzy i chciwości, bo ona jest bałwochwalstwem”. (Kol 3,5).

Konsekwencją wejścia na drogę "Nowego życia" jest zmiana stylu życia.

Dotychczas dominowało w nas to, co cielesne oraz wszystko to, co jest związane z własna wygodą, przyjemnością, z pożądliwością ciała i pychy tego życia.

Zadać  "śmierć temu co przyziemne" oznacza u św. Pawła postawę radykalizmu moralnego, przez odrzucenie zła mocą Ducha Świętego i własnych decyzji.

„A teraz i wy odrzućcie to wszystko: gniew, zapalczywość, złość, znieważanie, haniebną mowę od ust waszych!

Nie okłamujcie się nawzajem, boście zwlekli z siebie dawnego człowieka z jego uczynkami, a przyoblekli nowego, który wciąż się odnawia ku głębszemu poznaniu Boga”.(Kol 3,7-10).

 

Św. Paweł nakreślając sylwetkę "Nowego człowieka", chce nas przekonać, że jest tu potrzebna asceza, czyli  podjęcie pracy wewnętrznej nad sobą.

Wyraża to takimi czasownikami: „

- Zadajcie śmierć złym uczynkom”,

- „odrzućcie to wszystko”,”

- nie okłamujcie się nawzajem”.

W ty wszystkim zachęca nas do cierpliwości.

Mówi o "przyoblekaniu się w nową osobowość", czyli powolnym procesie zmian, jakie będą zachodzić w naszym myśleniu i postępowaniu.

 

Przemiana serca.

Dalej św. Paweł ukazuje nam pozytywny proces przemiany naszej osobowości i postaw.

Czytamy dalej:

„Jako więc wybrańcy Boży - święci i umiłowani - obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy! Na to zaś wszystko [przyobleczcie] miłość, która jest więzią doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy”.(Kol 3, 12-15).

 

Każdy z nas od chwili Chrztu świętego jest dla św. Pawła: „ święty i umiłowany” przez Boga .

Pytanie, czy "Wierzysz w to?!

Wiele razy przypominam moim penitentom po spowiedzi, że są święci.

Reakcje ludzi na te słowa są bardzo pozytywne.

Przyoblekanie się w "Nowego człowieka",  polega u św. Pawła jak mówiłem wcześniej na wzroście w pobożności i dobrych czynach.

Nie czynić zła, nie jest jeszcze rodzeniem dobra, to oznaczają słowa:

"obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem".

Proste te słowa, a ile wysiłku wymagają od nas, aby wprowadzić je w codzienne nasze życie.

Do rangi najwyższej podnosi św. Paweł życie w MIŁOŚCI.

Jak sam mówi: "Ona jest więzią doskonałości", czyli wszystko spaja w jedno.

 

"A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy”.

Ten pokój Chrystusowy, który ma rządzić nami, jest wynikiem życia w łasce uświęcającej. Pokochaj więc częsty konfesjonał.

 

Ukochanie słowa Bożego.

Następnie zachęca nas Apostoł do wzrastania w mądrości Bożej przez czytanie i rozważanie słowa Bożego:

” Słowo Chrystusa niech w was przebywa z [całym swym] bogactwem: z wszelką mądrością nauczajcie i napominajcie samych siebie przez psalmy, hymny, pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w waszych sercach."(Kol 3,16).

 

Przebywanie ze słowem Bożym, jest najprostszym sposobem na napełnianie się Duchem Świętym. A stąd płynie mądrość i uświęcenie własne.

"I wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko [czyńcie] w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego".

Skuteczność wszystkich naszych działań i modlitw zależy od tego, czy to czynimy w imię Pana Jezusa.

„A o cokolwiek prosić będziecie w imię moje, to uczynię, aby Ojciec był otoczony chwałą w Synu.  O cokolwiek prosić mnie będziecie w imię moje, Ja to spełnię.” (J 14,13-14).

 

Jak słyszymy, mamy zapewnienie od Jezusa, że o cokolwiek będziemy prosić Jego Ojca w Jego imię na pewno otrzymamy.

Często zatem chwalmy i uwielbiamy dobrego Boga Ojca i Jezusa Chrystusa i to w każdym czasie.

Tak wygląda „NOWE ŻYCIE W CHRYSTUSIE” wg. św. Pawła.

Wydrukujmy je z Internetu. Naklejmy na lodówce, na szafie lub na lustrze, gdzie się codziennie przeglądamy. I konfrontujmy nasze życie z wymaganiami św. Pawła.

Niech Duch Święty nam codziennie w tym pomaga. Amen.

Inne artykuły autora

Spotkanie ze Zmartwychwstałym

Kerygmat apostolski

Od Emaus do Jerozolimy