(Mk 1, 14-20) Gdy Jan został uwięziony, przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: "Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię". Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. Jezus rzekł do nich: "Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi". I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. Idąc nieco dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego, Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.
Dzisiaj w Ewangelii wg św. Marka Pan Jezus mówi do nas ważne przesłanie:
"Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię".
Wejdźmy głębiej w treść tych słów.
„Czas się wypełnił”.
Jesteśmy szczęściarzami!
Żyjemy w czasie kiedy największe rzeczy i dzieła Boże, jakie były zaplanowanie przez dobrego Ojca w niebie już się na ziemi wypełniły!
Pan Jezus przyszedł na świat.
Narodził się z Dziewicy Maryi za sprawą Ducha Świętego.
Przez trzydzieści trzy lata żył między nami.
Ogłosił Ewangelię, czyli Dobrą Nowinę o naszym zbawieniu.
Przecierpiał mękę na krzyżu, za nasze grzechy i odkupił nas.
Na Krzyżu, dał nam swoją Matkę Maryję za naszą Matkę.
Przez swoje zmartwychwstanie otworzył nam niebo, zamknięte przez nieposłuszeństwo pierwszych rodziców gładząc grzech pierworodny.
Pokonał szatana i dał nam Nowe Życie i nowe człowieczeństwo w Sobie!
Wlał w nas przez Ducha Świętego nadzieję życia wiecznego.
Założył apostolski Kościół, dzięki któremu mamy dostęp do sakramentów.
Dał nam kapłanów, którzy posługują tymi sakramentami i prowadzą nas do Ojca.
Czy widzisz jak wielkie bogactwo kryję się w słowach: „Czas się wypełnił”!
„Bliskie jest Królestwo Boże”.
„Bliskie”, to znaczy nie tylko w niebie, ale jest ono wśród nas.
Już tu na ziemi budujemy królestwo: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Przez sakrament chrztu św., Trójca święta przebywa w nas i ty i ja jesteśmy żywą świątynią Ducha Świętego. To jest niepojęte.
Ile razy jesteśmy wierni przymierzu małżeńskiemu, powołaniu kapłańskiemu, czy zakonnemu oraz okazujemy miłosierdzie Boże przez swoje czyny, tyle razy pełnimy wolę Bożą i możemy być pewni, że budujemy przy współpracy z łaską Bożą królestwo Ojca tu na ziemi.
Przybliżajmy więc królestwo Boże na co dzień tam, gdzie jesteśmy i to na różne sposoby.
„Nawracajcie się.”
Św. Katarzyna ze Sieny przedstawia nam nawrócenie w czterech etapach:
• oderwanie się od zła.
• ponowne nawiązanie przyjaźni z Bogiem.
• wewnętrzne uporządkowanie.
• nowe kościelne nawrócenie.
Kiedyś podam głębszą analizę nawrócenia wg tego przesłania. Dzisiaj powiem tylko tyle:
- zmiana stylu życia i radykalne wyrzeczenie się zła,
- powrót do Boga: częsta spowiedź, a nie raz, czy dwa razy do roku; częsta Komunia św.; wprowadzenie na nowo modlitwy porannej i wieczornej oraz nawiązanie głębszej relacji z Bogiem Ojcem przez czytanie słowa Bożego,
- Uporządkowanie wewnętrzne swojego życia- to dłuższa praca duchowa nad własnym charakterem, życie według wartości chrześcijańskich, przyjęcie całej nauki Kościoła, a nie tylko wybiórczo.
- Nowe Kościelne nawrócenie – to przede wszystkim szczera spowiedź z całego życia i zgoda na odważne dawanie świadectwa.
„Wierzcie w Ewangelię".
Dziś po raz drugi obchodzimy w Kościele Niedzielę Słowa Bożego, ustanowioną przez papieża Franciszka we wrześniu 2019 r. listem apostolskim Aperuit illis.
Tłumaczenie z języka angielskiego - Aperuit illis to list apostolski papieża Franciszka, wydany „Motu proprio” w święto św. Hieronima, do celebrowania, studiowania i rozpowszechniania Słowa Bożego.
Pierwsza „niedziela słowa Bożego” miała miejsce 26 stycznia 2020 r.
Papież napisał w nim m.in.: "Ustanawiam III Niedzielę Zwykłą w ciągu roku jako poświęconą celebracji, refleksji oraz krzewieniu Słowa Bożego.
Staje się ona odpowiednim momentem tego okresu roku, w którym jesteśmy wezwani do wzmocnienia więzi z wyznawcami judaizmu oraz do modlitwy o jedność chrześcijan.
Nie jest to przypadek: celebrowanie tej Niedzieli wyraża charakter ekumeniczny, ponieważ Pismo Święte wskazuje tym, którzy się w nie wsłuchują, drogę do przebycia, aby dojść do trwałej i autentycznej jedności".
Uwierzyć Ewangelii, to znaczy podjąć trud, aby poznać Pana Jezusa.
Zafascynować się Osobą Mistrza, a samemu stać się Jego uczniem.
Wejść całym sobą, umysłem wolą i pragnieniem do szkoły Jezusa Chrystusa.
Trzeba nam najpierw patrzeć na Jezusa, później Go słuchać, aby wreszcie zacząć Go naśladować.
Bo uwierzyć w Ewangelię, to przede wszystkim znaczy uwierzyć Jezusowi, w to, co On mówi i czyni!I to ma się stać dla nas PRAWDĄ nieomylną.
Inaczej mówiąc:
- uwierzyć w miłość Jezusa, która kocha nawet będąc przybijana do krzyża,
- uwierzyć w miłość Jezusa, która będąc odrzucana nadal kocha,
- uwierzyć w miłość Jezusa, która kocha będąc nieodwzajemniona,
- uwierzyć w miłość Jezusa, która kocha swoich nieprzyjaciół,
- uwierzyć w miłość Jezusa, która „kocha do końca”,
- uwierzyć w miłość Jezusa, która wybacza i w tym samym momencie nie pamięta złego,
- uwierzyć w miłość Jezusa, która jest prawdziwą miłością i nigdy nie przestaje nią być.
A zatem nawracajmy się do miłości Ojca i Syna w Duchu Świętym wraz z Maryją”.
Zakończę rozważanie słowami papieża Franciszka.
„Na drodze przyjmowania Słowa Bożego towarzyszy nam Matka Pana, uznana za błogosławioną, ponieważ uwierzyła w spełnienie tego, co Pan Jej powiedział (por. Łk 1, 45).
Błogosławieństwo Maryi poprzedza wszystkie błogosławieństwa ogłoszone przez Jezusa ubogim, cierpiącym, cichym, czyniącym pokój i prześladowanym, ponieważ jest to warunek konieczny dla każdego innego błogosławieństwa.
Żaden biedny człowiek nie jest błogosławiony, ponieważ jest biedny. Staje się nim, jeśli, podobnie jak Maryja, wierzy w wypełnienie się Słowa Bożego. Przypomina nam o tym wielki uczeń i mistrz Pisma Świętego, święty Augustyn: «ktoś pośród tłumu, będąc szczególnie rozentuzjazmowanym, zakrzyknął: „Błogosławione łono, które Cię nosiło”. A On: „Raczej ci są błogosławieni, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go”.
To jakby powiedzieć: również moja matka, którą ty nazywasz błogosławioną, jest błogosławiona właśnie z tego powodu, że strzeże Słowa Boga, a nie dlatego, że w niej Słowo stało się ciałem i zamieszkało miedzy nami, ale właśnie dlatego, że strzeże Słowa samego Boga, przez które została stworzona, a które w niej stało się ciałem» (Komentarz do Ewangelii św. Jana, 10, 3).
Niech Niedziela poświęcona Słowu sprawi, aby w Ludzie Bożym wzrosła religijna i bliska znajomość Pisma Świętego, jak święty autor nauczał już w dawnych czasach: «Słowo to bowiem jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł wypełnić» (Pwt 30, 14)”.