Alinko, pamiętam!

Panią Alinę poznałem na Bemowie. Przyniosła mi do zakrystii wiersz, który napisała specjalnie dla mnie. Rok później zadzwoniła z wiadomością, że jest ciężko chora. Trafiła do szpitala w Grodzisku Mazowieckim. Diagnoza - rak żołądka. Szanse na wyzdrowienie praktycznie żadne. Oczekiwanie na cud. Modlitwa.

Każdego dnia pisała wieczorem SMS z relacją. Gdy miała więcej sił dzwoniła.

27 grudnia ostatni raz do mnie napisała:

Godz. 21:11: Nie tracę nadziei, chociaż zostałam całkowicie pokonana. Nie mam już siły walczyć z tą chorobą. Zostałam pokonana!

Godz. 21:17: Żeby ksiądz nie myślał, że się poddałam. Ja nadal walczę, ale już nie z chorobą. Walczę sama z sobą, żeby nie stracić wiary w dobroć Boga, bo tak bardzo cierpię.

Godz. 21:18: Dziękuję za Twoje błogosławieństwo ojcze Mateuszu. Bez niego nie dałabym sobie rady. Nie mam żadnej rodziny. Pamiętaj o mnie ojcze Mateuszu.

Pani Alina zmarła 28 grudnia 2020 roku.

Pamiętam o Tobie, Pani Alinko. Do zobaczenia po drugiej stronie świata, gdzie zgromadzą się pokonani, aby ostatecznie zwyciężyć. A Ty wtedy przeczytasz mi jeden ze swoich wierszy.

Inne artykuły autora

Tylko Ona wie, co czuję

Olej św. Michała Archanioła na KJB24.pl