„Jeśli ktoś chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje” (Mt 16, 24)
Nie zawsze chcemy iść za Jezusem. Idziemy za swoimi ambicjami, pragnieniami, potrzebami i uczuciami, realizujemy swoje plany i marzenia, które nie zawsze konsultujemy z naszym Panem. Zaparcie się siebie to umiejętność rezygnacji z tego, do czego nas mocno ciągnie i na czym bardzo nam zależy, a do czego nie zaprasza nas Jezus. Zaparcie się siebie to przyjęcie tego, czego nie chcemy, jeśli taka jest Jego wola w naszym życiu. Zaparcie się siebie to życie w Bogu i na Jego chwałę.
„Albowiem Syn Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi i wtedy odda każdemu według jego postępowania” (Mt 16, 27)
Panie, który umiłowałeś mnie aż po Krzyż, naucz mnie iść za Tobą z moim krzyżem. Otwieraj moje serce na Twoje Słowo i Sakramenty, bym poczuł Twoje Ciało w moim ciele, Twoje życie w moim życiu i Twój Krzyż w moim krzyżu. Dopomóż mi, Panie, wziąć mój krzyż, pójść za Tobą i tak żyć, bym mógł czekać z radością i nadzieją na Ciebie przychodzącego w chwale Ojca na Ziemię.
#myśliosłowie
