Róża Żywego Różańca jest wspólnotą 20 osób, z których każda codziennie modli się jedną dziesiątką Różańca świętego (wg przydzielonej dziesiątki różańca) – w ten sposób codziennie odmawiamy  cały różaniec.

Św. Jan Paweł II uczył byśmy, rozważając tajemnice różańcowe, patrzyli na misterium życia, męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa oczyma Maryi. Byśmy przeżywali je tak, jak Ona w swym matczynym sercu je przeżywała.

Odmawiając Różaniec, rozmawiamy z Maryją, powierzamy Jej ufnie wszystkie nasze troski i smutki, radości i nadzieje. Prosimy o to, by pomagała nam podejmować Boże plany i by wypraszała u Syna łaskę potrzebną do wiernego ich wypełniania. Ona jest obecna pośród naszych codziennych spraw” – mówił św. Jan Paweł II.

Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka; jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła; jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca." ( św. Jan Paweł II)

  Stowarzyszenie Żywego Różańca, zostało założone przez Paulinę Jaricot (1799–1862) w Lyonie w roku 1826. Najważniejszą... rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich. 

 Błogosławiony ks. Bronisław Markiewicz pisał w Ćwiczeniach duchownych: Szczególna cześć dla Imienia Maryi tworzy i tworzyć będzie nierozerwalny łącznik i węzeł między nami wszystkimi. Codziennie będę odmawiać cząstkę różańca.

Krótka historia Żywego Różańca

Nazwa „różaniec” wywodzi się ze średniowiecza. Odmawianie różańca porównywano z ofiarowaniem Matce Bożej róż. Stąd modlitwę tę nazwano wieńcem z róż, czyli różańcem (rosarium). Za ojca Różańca św. uważa się św. Dominika (ok. 1171-1221).

Obecną formę różańca, zatwierdził  Pius V w 1566 r., który 7 października ogłosił świętem Matki Bożej Różańcowej. Papież Klemens XI, rozszerzył święto Matki Bożej Różańcowej na cały Kościół. Żywy Różaniec zainicjowała w 1826 r. bł. Paulina Jaricot, który zatwierdził papież Grzegorz XVI w 1832r.

W późniejszych latach papieże ogłaszali encykliki, adhortacje i listy o różańcu:

• 1 września 1883 r. Leon XIII, encyklika „Supremi apostolatus officio”.
• 29 września 1961 r. Jan XXIII, list apostolski o różańcu – „Il religioso convegno”.
• 2 lutego 1974 r. Paweł VI,  adhortacja apostolska „Marialis cultus”.
• 16 października 2002 r., Jan Paweł II, list apostolski „Rosarium Virginis Mariae”.

Codzienność róż różańcowych

W czasie objawienia wielu objawień Matka Boża za kazdym razem zachęcała abyśmy codziennie odmawiali różaniec:

• w 1858 r. w Lourdes,
• w 1877 r. w Gietrzwałdzie,
• w 1917 r. w Fatimie,
• w ostatnich latach w Medjugorje.

Program duchowy Żywego Różańca:

• wypraszanie miłosierdzia Bożego przez wstawiennictwo Maryi, Matki Bożej,
• troskę o wzrost wiary w duszach ludzkich,
• krzewienie modlitwy różańcowej,
• wspieranie misyjnej działalności Kościoła,
• troskę o wierność nauczaniu Kościoła.

Zadania i obowiązki członków Żywego Różańca:

• codzienne odmówienie jednej  tajemnicy (dziesiątki) różańca świętego; opuszczenie tej modlitwy nie sprowadza grzechu ciężkiego,
• udział w spotkaniu formacyjnym (jeśli zdrowie na to pozwala),
• uczestnictwo w życiu sakramentalnym Kościoła: regularne przystępowanie do spowiedzi i Komunii świętej,
• rozszerzanie czci Najświętszej Maryi Panny przykładem życia i działalnością apostolską, zwłaszcza przez krzewienie modlitwy różańcowej,
• odważne stawanie w obronie wiary,
• udział w pogrzebie członka Żywego Różańca należącego do tej samej róży.

Zadania i obowiązki zelatorki (zelatora):

• troszczy się o prawdziwego ducha modlitwy we wspólnocie,
• czuwa nad pełnym składem osobowym róży (20 osób) oraz przeprowadza comiesięczną wymianę tajemnic,
• zachęca członków do gorliwej działalności apostolskiej, także wśród chorych i ubogich,
• utrzymuje stałą łączność między kapłanem odpowiedzialnym za Żywy Różaniec a różą i między różami,
• odwiedza chorych członków róży i zmienia im tajemnice w domu,
• zbiera składki na Mszę świętą, dzieła charytatywnie, misje i inne cele (członkowie składają ofiary pieniężne wg swoich możliwości).

Przywileje i odpusty:

Każdy z członków Żywego Różańca, na podstawie przywileju udzielonego przez Stolicę Apostolską może zyskać odpust zupełny pod zwykłymi warunkami w dniu:

• przyjęcia do Stowarzyszenia Żywego Różańca,
• uroczystości Narodzenia Pańskiego (25 grudnia),
• uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego (Wielkanoc),
• uroczystości Zwiastowania Pańskiego (25 marca, chyba że przeniesione na inny dzień),
• uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia),
• wspomnienia Najświętszej Maryi Panny Różańcowej (7 października),
• uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia),
• święta Ofiarowania Pańskiego (2 lutego).

Tajemnice Różańca Świętego

Tajemnice radosne (poniedziałek, sobota)

1. Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
2. Nawiedzenie św. Elżbiety
3. Narodzenie Pana Jezusa w Betlejem
4. Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
5. Znalezienie Pana Jezusa w świątyni

Tajemnice światła (czwartek)

1. Chrzest Pana Jezusa
2. Objawienie Pana Jezusa na weselu w Kanie Galilejskiej
3. Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia
4. Przemienienie na górze Tabor
5. Ustanowienie Eucharystii

Tajemnice bolesne (wtorek, piątek)

1. Modlitwa Pana Jezusa w ogrójcu
2. Biczowanie Pana Jezusa
3. Cierniem ukoronowanie Pana Jezusa
4. Droga krzyżowa
5. Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

Tajemnice chwalebne (środa, niedziela)

1. Zmartwychwstanie Pana Jezusa
2. Wniebowstąpienie Pana Jezusa
3. Zesłanie Ducha Świętego
4. Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny
5. Ukoronowanie Matki Bożej na Królową nieba i ziemi

Wspólnoty Róż Żywego Różańca w parafii

W naszej parafii obecnie działa 4 Róże Różańcowe, 1 Róza Różańcowa Małżonków i 1 Róża Różańcowa Misyjna.